کتاب هدایتگران و راهزنان هدایت
در کتاب هدایتگران و راهزنان هدایت : تاریخ گواه است که مدعیان دروغین بسیاری ادعای وکالت، نیابت و بابیت امام زمان را داشته‌اند. مدعیان دروغین معمولاً به صورت مستقیم ادعای اصلی خود را در همان ابتدا مطرح نمی‌کنند آن‌ها با ادعاهای کوچک مانند واسطه‌ی امام عصر بودن شروع کرده بعد که عده‌ای را همراه خود ساختند سایر ادعاهای خود را مطرح می‌کنند.
این افراد با اشاره به علائم ظهور و تطبیق آن علائم با حوادثی که در دنیا اتفاق افتاده به مخاطب خود القا می‌کنند که موعود الهی ظهور کرده است. افرادی که در شرایط تنگنای اقتصادی به سر می‌برند و به دنبال روزنه امیدی هستند، بیشتر جذب این مدعیان می‌شوند.
آن‌ها به جای ارائه معیارهایی که خداوند متعال، پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و ائمه علیهم‌السلام برای شناخت حجت‌های الهی معرفی کرده‌اند، از بی‌اطلاعی و ناآگاهی فرد از مبانی دینی استفاده کرده و علائم ظهور را برای او پررنگ می‌کنند و می‌گویند همه‌ی نشانه‌های ظهور محقق شده است. در نتیجه مخاطب تشنه‌ی یافتن موعود می‌شود و آن‌ها مدعی بزک کرده‌ی دروغین خود را به عنوان موعود الهی به خورد او می‌دهند!
فصل اول این کتاب به موضوعاتی از قبیل اثبات نیاز به حجت الهی، لزوم شناخت امام زمان، آشنایی با خصوصیات امام هدایت، انحصار دوازده امام و معجزه که مهمترین و روشن‌ترین راه شناخت حجت خدا است، پرداخته است.
فصل دوم به ضرورت شناخت تکنیک‌ها و راهکارهای مدعیان دروغین مهدویت می‌پردازد. معیارهای شناخت مدعیان دروغین عبارتند از:
- آن‌ها به وسیله‌ی تقطیع احادیث و با کمک مغالطه و دروغ سعی می‌کنند خود را مصداق منجی موعود معرفی کنند.
- از مهمترین معیار شناخت مدعیان کذاب انکار معجزه است؛ زیرا از ارائه آن عاجزند و چاره‌ای جز انکار ندارند.
- دقت و توجه به اینکه مردم را به چه چیزی دعوت می‌کند؟ به خود یا خدا؟ این افراد دین را معرفت به فرد مدعی می‌دانند نه معرفت به خدا.
- آن‌ها خواب دیدن را به عنوان معیار و ملاک شناخت امام هدایت می‌دانند. بها دادن به رویا در بسیاری از فرقه‌های انحرافی دیده می‌شود. هیچگاه در سیره‌ی پیامبر و ائمه اینگونه نبود که برای اثبات حقانیت خود مردم را دعوت به خواب دیدن کنند.
توجه: خواب انواع مختلف دارد و باید هرچه در خواب به ما القا می‌شود را به قرآن و روایات عرضه کنیم اگر مخالف این دو اصل بود محکوم به بطلان است.
- ابزار دیگر این افراد استخاره است که هر کسی با نیت حقانیت فرد مدعی،از آن استفاده کند قرآن او را تایید می‌کند!! این امر مستلزم آن است که بدانیم فرهنگ و کاربرد صحیح استخاره چیست. استخاره یعنی طلب خیر از خداوند نمودن در اموری که انسان بر سر دوراهی قرار گرفته و نمی‌داند کدام به نفع او است. نتیجه استخاره به هیچ وجه تکلیف آور نیست و عمل نکردن به آن، مواخذه‌ی خداوند را در پی نخواهد داشت. در نتیجه در مورد تکالیف، احکام شرعی، باورها و عقاید به هیچ وجه نمی‌توان به سراغ استخاره رفت.
دوران غیبت امام عصر دوران امتحان و غربالگری است. کافی است فرد به پناهگاه مستحکم و دژ غیر قابل نفوذ الهی پناه ببرد، امام زمان خود را بشناسد و ولایت او را بپذیرد و به مدعیان دروغین و طاغوت‌ها کافر شود.
جهت مشاهده کتاب بر روی لینک کلیک کنید : کتاب هدایتگران و راهزنان هدایت