بررسی رجالی حدیث وصیت | یمانی پدیا | دانشنامه مجازی مدعیان مهدویت
قانون شناخت حجت های الهی

بررسی رجالی حدیث وصیت

 

7- نظر علماء شیعه در خصوص حدیث موسوم به وصیت

اساساً هیچ ذکری از حدیث وصیت منقول در کتاب الغیبة شیخ طوسی تا قرن 5 در منابع حدیثی وجود ندارد. جالب اینجاست که پیروان احمد بصری پس از نقل حدیث وصیت کتاب الغیبة شیخ طوسی، به کتاب الصراط المستقیم و بحارالانوار و الفوائد الطوسیة آدرس می‌دهند اما هیچگاه بیانات مولفین این کتب را پیرامون حدیث وصیت ذکر نمی‌کنند، در حالیکه علماء شیعه فقط تنها به نقل این حدیث نپرداخته بلکه پس از نقل به نقد آن پرداخته اند.

7-1- شیخ طوسی:

شیخ طوسی چند صفحه بعد از نقل حدیث به نقد حدیث موسوم به وصیت پرداخته و اینگونه می فرماید:

رد کسانی که به سیزده امام اعتقاد داشته اند

اما کسانی که گفته بودند حجه بن الحسن اولادی داشته و پس از ایشان فرزندش به امامت رسیده است قول بی اساس این ها هم باطل است چرا که استدلال کردیم که ائمه ما دوازده نفر هستند بنابراین رد این قول از بدیهیات است.

تمامی فرقه هایی که قول و اعتقادشان نقل شده است همگی منقرض شده و نسلشان از بین رفته است و هیچ قائلی باقی نمانده است که به آنها معتقد باشد. خود این امر دلیل مستحکم و غیرقابل انکار بر بطلان این اقاویل است.

اما اتباع احمد بصری از ذکر این نقد خودداری کرده و آن را عنوان نمی کنند و اگر این نقد را به آنها متذکر شویم در پاسخ می گویند ما که اعتقادات مان را از شیخ طوسی نمی گیریم.

7-2- مرحوم علامه بیاضی (م877 هـ)

پس از اشاره به حدیث وصیت کتاب الغیبة می‌گوید:

(الرِّوايةُ بالاثني عشرَ بعدَ الاثني عشر شاذَّةٌ و مخالفةٌ للرواياتِ الصحيحةِ المتواترةِ الشهيرةِ . . .) [1]

روایت اثنی عشر بعد اثنی عشر ـ یعنی 12 مهدی بعد از 12 امام ـ شاذ و مخالف با روایاتِ صحیحِ متواترِ مشهور است.

7-3- غوّاص بحار علوم اهل بیت

مرحوم علامه مجلسی بعد از نقل حدیث وصیت کتاب الغیبة شیخ طوسی، در انتهای باب مربوطه می‌گوید:

(هذِهِ الأخبارُ مخالفةٌ لِلمشهورِ و طريقُ التأويلِ أحدُ وَجهَين . . . )[2]

این اخبار مخالف با مشهور است [لذا باید این اخبار را تاویل و توجیه نمود] و طریق تاویل، یکی از این دو وجه است . . . و سپس ایشان دو راه را برای توجیه این احادیث بیان می فرمایند.

7-4- مرحوم شیخ حرّ عاملی

در این باره می‌فرمایند:

(إعلم أنّه قد وَرَدَ هذا المضمونُ فی بعضِ الاخبارِ و هو لا یَخلو من غرابةٍ و اشکالٍ و لَم یَتَعَرَّض له اصحابُنا الا النّادرَ منهم) [3]

بدان که این مضمون در بعضی اخبار وارد شده است و خالی از غرابت و إشکال نمی‌باشد و اصحاب ما متعرض این مضمون نشده‌اند الا افراد بسیار کمی از آنان.

[1]– الصراط المستقیم، ج2ص152 .

[2]– بحارالانوار، ج53ص148 .

[3]– الفوائد الطوسیة، ص115 .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *