صیحه آسمانی | یمانی پدیا | دانشنامه مجازی مدعیان مهدویت
علائم ظهور

صیحه آسمانی

صیحه آسمانی یکی از علائم ظهور

 

در این مبحث به مطالب جمع آوری شده درباره صیحه آسمانی که یکی از علائم ظهور بوده و فرقه ضاله احمد بصری به صورت دیگری جهت توجیه خودشان بیان کرده اند

صیحه آسمانی یکی از علایمی می باشد که مانع بزرگی در  مقابل مدعیان دروغین می باشد چرا که به هیچ وجه قابل جعل نمی باشد.

به همین خاطر بسیار مهم است که خصوصیات آن را در روایات بررسی کنیم.

در رابطه با صیحه آسمانی در روایات وارد شده است که:

وعن عبد الله بن سنان، قال: کنت عند أبی عبد الله (ع)، فسمعت رجلاً من همدان یقول له: إن هؤلاء العامه یعیرونا ویقولون لنا: إنکم تزعمون أن منادیاً ینادی من السماء باسم صاحب هذا الأمر وکان متکئاً، فغضب وجلس، ثم قال: (لا ترووه عنی وارووه عن أبی ولا حرج علیکم فی ذلک، أشهد أنی قد سمعت أبی (ع) یقول: والله إن ذلک فی کتاب الله عز وجل لبین، حیث یقول إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَهً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ الشعراء: ۴، فلا یبقى فی الأرض یومئذ أحد إلا خضع وذلت رقبته لها، فیؤمن أهل الأرض إذا سمعوا الصوت من السماء: ألا إن الحق فی علی بن أبی طالب وشیعته.

ترجمه: « از عبدالله بن سنان , گفت نزد ابی عبدالله بودم , پس شنیدم مردى از همدان به او گفت : اینکه اینها عامه ما را مسخره مى کنند و می گویند: شما زعم مى کنید که منادى از آسمان ندا مى کند باسم صاحب این امر واو تکیه کرده بود، پس خشمگین شد و نشست , سپس فرمود : آن را از من روایت نکنید واز پدرم روایت کنید و بر شما در آن حرجى نیست , شاهد هستم که شنیدم پدرم فرمودند : بخدا قسم آن در کتاب خداى عزوجل روشن است » آنجا که میفرماید:

“إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَهً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ” الشعراء :۴

« اگر بخواهیم بر آنها از آسمان آیه اى فرود مى آوریم پس گردنهایشان برایش کج گردد »

پس نماند آنروز بر روى زمین کسى مگر اینکه خاضع شده وگردنش براى آن ذلیل شود , پس ایمان مى آوردند اهل زمین هرگاه که صداى نداى آسمانى را بشنوند : همانا حق با علی ابن ابی طالب و شیعیان اوست .»

(الغیبه للنعمانی ص۲۶۸)

همچنین در روایت دیگری نیز  وارد شده است که ابو حمزه ثمالی از امام باقر درباره کیفیت ندای آسمانی سؤال کرد و امام در پاسخ فرمودند:

« قَالَ یُنَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَوَّلَ النَّهَارِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِی عَلِیٍّ وَ شِیعَتِهِ ثُمَّ یُنَادِی إِبْلِیسُ لَعَنَهُ اللَّهُ فِی آخِرِ النَّهَارِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِی السُّفْیَانِیِّ وَ شِیعَتِهِ فَیَرْتَابُ عِنْدَ ذَلِکَ الْمُبْطِلُون‏.

ترجمه:« فرمود: یک منادى اول روز از آسمان فریاد زند آگاه باشید حق با على و شیعیان او است و در آخر همان روز ابلیس ملعون فریاد کند حق با سفیانى و شیعیان او است و باطل ‏جویان بدان فریفته شوند »

در روایت های فوق تصریح شده که در ندای آسمانی از امام زمان  نام برده میشود و تصریح به اینکه حق با علی و شیعیان اوست.

الغیبه للنعمانی ص ۲۶۳

و اما اینکه چه کسی این ندا را خواهد داد ،طبق آنچه در  روایت  ابو بصیر نقل شده ، منادی، جبرئیل خواهد بود:

‌ الصَّیْحَهُ لَا تَکُونُ إِلَّا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لِأَنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ وَ الصَّیْحَهُ فِیهِ هِیَ صَیْحَهُ جَبْرَئِیلَ ع إِلَى هَذَا الْخَلْقِ ثُمَّ قَالَ یُنَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ ع فَیَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا یَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَیْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَیْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِکَ الصَّوْتِ فَرَحِمَ اللَّهُ مَنِ اعْتَبَرَ بِذَلِکَ الصَّوْتِ فَأَجَابَ فَإِنَّ الصَّوْتَ الْأَوَّلَ هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِیلَ الرُّوحِ الْأَمِینِ

ترجمه: « صیحه جز در ماه رمضان بر نخواهد خاست [زیرا ماه رمضان‏] ماه خدا است، [و آن صیحه که در آن است‏] همان آواى بس بلند جبرئیل بدین مردمان است، بعد فرمود:

نداکننده‏اى از آسمان به نام حضرت قائم ندا سر میدهد و هر که در مشرق و مغرب است مى‏شنود، هیچ خفته‏اى نمى‏ماند مگر اینکه بیدار مى‏گردد، و هیچ ایستاده‏اى نمى‏ماند مگر اینکه مى‏نشیند، و هیچ نشسته‏اى نمى‏ماند مگر اینکه از وحشت آن صدا بر دو پاى خویش بر مى‏خیزد، پس خداوند هر که را بدان آوا عبرت پذیرد و پاسخ گوید مورد رحمت قرار دهد که آن صداى نخستین آواى جبرئیل روح الأمین است. »

طبق آنچه در روایات موجود است زمان ندای آسمانی در ماه مبارک رمضان و در شب قدر خواهد بود:

عن الحارث بن المغیره ، عن أبی عبد الله علیه‌السلام قال : الصیحه الّتی فی شهر رمضان تکون لیله الجمعه لثلاث وعشرین مضین من شهر رمضان.۱

ترجمه :« امام جعفر صادق فرمودند: ندای آسمانی در شب بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود. »

علاوه بر این  ندای آسمانی اتمام حجتی است که تمام مردم جهان، آن را به زبان خود میشنوند:

عن زراره، عن أبی عبد الله (ع)، قال: ینادی مناد باسم القائم “ع”، قلت: خاص أو عام ؟ قال: عام، یسمع کل قوم بلسانهم قلت: فمن یخالف القائم (ع) وقد نودی باسمه ؟ قال: لا یدعهم إبلیس حتى ینادی فیشکک الناس.۲

« از زراره از ابی عبدالله فرمودند: منادى ندا می کند به نام قائم گفتم : خاص است یا عام ؟ فرمودند : عام , هر قومی به زبان خودشان آن را مى شنوند گفتم : پس چه کسی  مخالف قائم ع خواهد بود  در حالیکه ندا سر داده شده ؟ فرمودند: ابلیس آنها را رها نمى کند مگر اینکه ندا سر دهد پس مردم را به شک مى اندازد . »

( 1- کمال الدین وتمام النعمه  ج ۱  ص: ۶۵۲ ) ( ۲-کمال الدین وتمام النعمه : ص ۶۵۰ )کمال الدین وتمام النعمه  ج ۱  ص: ۶۵۲

در این روایت تصریح شده که زبان ندای آسمانی عام و همگانی خواهد بود و هر کسی آنرا به زبان خودش می شنود ولی با توجه به اینکه سنت الهی بر پایه امتحان خلق بنا شده، که هدف از آن تمییز مؤمنان از منافقان  است، بعد از ندای اول که توسط جبرئیل زده میشه ، ابلیس ملعون نیز ندای دیگری سر میدهد تا مردم را به شک بیندازد، ولی مؤمنان با بصیرت که تابع قرآن و عترت هستند، با إلهامی که سابقا از روایات اهل بیت گرفتند، خواهند دانست که ندای اول حق است و ندای آخر باطل

نکات مهم :
صیحه آسمانی معجزه ای آشکار

از نشانه های حتمی است:امام صادق(ع)فرمودند
پیش از قیام پنج نشانه است: صیحه،سفیانی،خسف،قتل نفس زکیه و یمانی.
(کافی،ج۸،ص۳۱۰)

صیحه آسمانی:صیحه،ندا، صوت آسمانی وفزعة چهار تعبیر متفاوت از یک حقیقت هستند. این صدای جهانی اولین علامتی است که در هنگامه ظهور به گوش مردم خواهد رسید. در روایات معصومین(ع) از ابعاد این صوت پرده برداری شده.

:زمان صیحه آسمانی

:امام باقر (ع) فرمودند:
محقق نمی شود مگر در ماه رمضان برای اینکه ماه رمضان ماه خداست.
شیعه تنها به یک صیحه آن هم در ماه رمضان اعتقاد دارد.
(الغیبة للنعمانی، ص۲۵۳)

:ساعت صیحه آسمانی

:امام صادق (ع) فرمودند:
منادی از آسمان در اول روز ندا می‌دهد که آگاه باشید همانا علی(ع) و شیعیانش رستگارانند.
(الکافی،ج۸،ص۳۱۰)

:زبان صیحه آسمانی

:امام صادق (ع) فرمودند:
ندا می دهد منادی به اسم قائم(ع)
قُلتُ: آیا برای افراد خاص است یا عمومی است؟
فرمودند: ندا عمومی است و هرقومی به لهجه خودش می شنود.
(کمال الدین و تمام النعمة،ج۲،ص۶۵۰)

:صاحب صیحه آسمانی

:امام باقر (ع) فرمودند:
زمانی که صوت را در ماه رمضان شنیدی پس‌ شک نکن آن صدای جبرییل است.
(غیبة نعمانی،ص۲۵۳)

:یقین به صیحه

:امام باقر (ع) فرمودند:
پس منادی از آسمان به سوی مکه به اسم و امر امام(ع) ندا می دهد به طوری که تمامی اهل زمین آن را می‌شنوند.اسم او، اسم پیامبر(ص) است. که برای شما شبهه ای برجای نمی‌گذارد. همچنین عهد نبی(ص) و پرچم او وسلاح او و نفس زکیه از فرزندان امام حسین(ع) برای شما ایجاد شبهه نمی کند.پس اگر این هم برای شما شبهه کرد، صدای آسمانی که به اسم و امر امام(ع) ندا می دهد. جایی برای شک و شبهه باقی نخواهد گذاشت.
(بحار،ج۵۲،ص۲۲۳)

:وظیفه ما نسبت به صیحه آسمانی

:امام باقر (ع) فرمودند:
پس هنگامی که ندا دهنده از آسمان نداد داد پس کوچ کنید(به سوی مکه بشتابید) به خدا قسم گویی او(امام زمان عج) را بین رکن و مقام می بینم..
(غیبة نعمانی، باب ۱۴،ح۲۲).

 

از احمد بصری سؤال شده است، در روایات اهل عصمت درباره صیحه پاسخ می دهد

جبرئیل آمده که حق با آل فلانی است، این آل فلان چه کسانی هستند؟ او
پاسخ می‌دهد:
«حق با آل امام مهدی است و آنها باقی ماندگان آل محمد و مهديين دوازده گانه هستند. حق با یمانی و اصحابش است و آنها یمانیهای – سیصد و سیزده گانه و پیروانشان می باشند
(الجواب المنیر، ج۱،ص۷۵)

: پاسخ آن را بررسی می کنیم:

کلام احمد بصری جز تحریف و دروغ چیزی نیست. در روایات اصلا نیامده که جبرئیل بگوید حق با آل فلان است و احمد بصری از این امر بی اطلاع بوده است؛ بلکه در روایات بیان شده که جبرئیل ندا میدهد حق با قائم است و به صراحت مهدی آل محمد و پدرش را نام می برد.

:امام باقر عليه السلام فرمودند:
هنگامی که آتشی بسیار بزرگ را به رنگ زرد و سرخ مشاهده کردید که از مشرق سه یا هفت روز سرزده است، پس ان شاء الله منتظر فرج آل محمد عليهم السلام باشید که خداوند عزیز و حکیم است، سپس فرمود: آن صيحه جز در ماه رمضان بر نخواهد خاست؛ زیرا ماه رمضان، ماه خدا است و آن صیحه، همان آوای بسیار بلند جبرئیل علیه السلام به این مردمان است. سپس فرمود: ندا کننده ای از آسمان به نام حضرت قائم علیه السلام ندا سر می دهد و هر که در مشرق و مغرب است آن را می شنود، هیچ خفته ای نمی ماند، مگر آنکه بیدار می شود و هیچ ایستاده ای نمی ماند
مگر آنکه می نشیند و هیچ نشسته ای نمی ماند مگر آنکه از وحشت آن صدا بردو پای خویش برمی خیزد، پس خداوند هرکه را به آن آوا عبرت پذیرد و پاسخ گوید مورد رحمت قرار دهد که آن صدای نخستین آیا جبرئیل روح الأمين عليه السلام است. سپس فرمود: آن صدا در ماه رمضان در شب جمعه شب بیست و سوم است، پس در آن تردید نکنید، بشنوید و اطاعت کنید و در پایان روز آواز ابلیس ملعون است که ندا میدهد بدانید که فلانی مظلومانه کشته شد، تا مردم را دچار شکت و گرفتاری سازد. پس بسی افراد شک کننده سرگردان در آن روز پدید آیند که در آتش سرازیر خواهند شد، پس اگر در ماه رمضان آوایی شنیدید در آن تردید نکنید که صدای جبرئیل است و نشانه آن این است که او به نام قائم و اسم پدرش ندا میدهد تا آنجا که دوشیزه در پس پرده خویش آن را بشنود و پدر و برادر خود را به خروج برانگیزد.
حضرت فرمود ناگزیرو بدون شک قبل از خروج قائم عجل الله تعالی فرجه این دو صدا برخواهد خاست: صدایی از آسمان و آن آوای جبرئیل است، به نام صاحب این امر و نام پدرش و صدای دومی از زمین برمی خیزد و آن آوای ابلیس لعین است که ندا میکند به نام فلانی که اومظلومانه کشته شد و مرادش از آن ایجاد فتنه است، پس صدای نخستین را پیروی کنید

و از صدای دوم بپرهیزید که به سبب آن دچار گرفتاری میشوید.

(غیبت نعمانی، ص۲۶۲_۲۶۳،ح۱۳)

این در حالی است که احمد بصری در سال ۲۰۰۸ خروج کرد و بی گناهان بسیاری را هم کشت؛ اما در ماه رمضان نه صدای جبرئیل شنیده شد و نه ندای شیطان! می دهد
:point_left:امام صادق علیه السلام درباره این ندا فرمودند: «منادی به نام قائم و نام پدرش ندا می‌دهد.
(غیبت نعمانی، ص۲۶۶،ح۱۵)

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *