آیا امام می تواند کر و کور و شل باشد ؟!؟!؟
یک تذکر وجدانی: کسی که کر و کور و شل و لال است، آیا می‌تواند امام باشد؟!
اگر حجت خدا بر خلق، نتواند پیام الهی را به خلق خدا برساند، پس برای چه آمده است؟! آیا مگر غیر از این است که یکی از مهم‌ترین شئون حجت‌های الهی، رساندن و ابلاغ رسالت‌های پروردگار می‌باشد؟! اگر حجت خدا نتواند ارتباط کلامی با خلق خدا برقرار کند، چگونه می‌تواند پیام الهی را به او برساند!
فرض کنید با کسی که ادعا می‌کند حجت خداوند متعال بر ماست مواجه شده‌ایم. اگر او زبان ما را نفهمد در حقیقت در مقابل ما همانند یک انسان کر و ناشنواست. اگر نتواند به زبان ما سخن بگوید، به سان یک انسان لال است! یعنی او حتی نمی‌تواند ما را به آوردن یک لیوان آب امر کند چه رسد به این که بخواهد تعالیم و احکام الهی را برای ما بیان نماید!
اگر در صفحه‌ی فیس بوک چنین امامی، متنی بنویسیم، او نمی‌تواند بخواند و نسبت به زبان نوشتاری ما کور است! اگر بخواهد به زبان ما نامه و مکتوبی بنویسد، توان این کار را ندارد و همانند انسان‌های ناتوان و شَل خواهد بود!
به راستی حکم عقل چیست؟! چگونه کسی که کر و کور و لال و شل است، می‌تواند احکام خداوند متعال را بدون کم و کاست به ما برساند؟!
اگر سوالی برای ما پیش آمده باشد، چگونه می‌توانیم سوالات‌مان را از حجت خدا بپرسیم؟! او چگونه می‌تواند پاسخ ما را بدهد؟!